In de vorige les zagen we allerlei soorten van gebed. Vandaag gaan we het hebben over vormen van gebed. En u zult zien dat bijna elke vorm van gebed kan toegepast worden op elke soort van gebed. De les van vandaag geeft nog meer diepgang aan uw gebed.
1. Spreken in tongen
Deze gave is in de eerste plaats een teken geweest van de uitstorting van Gods Geest.
De eerste keer gebeurde dit zeer uitgesproken op de Pinksterdag. Daar ging het om verstaanbare talen.
Veel vertalingen vandaag de dag geven “talen” of “vreemde talen” weer. Maar de eerste betekenis van het Griekse woord γλωσσα (gloossa) is wel degelijk tong. De tweede betekenis is: taal.
Hand 2:4 en 8 (NBG)
… en zij werden allen vervuld met de heilige Geest en begonnen met andere tongen te spreken, zoals de Geest het hun gaf uit te spreken…
8 En hoe horen wij hen dan een ieder in onze eigen taal, waarin wij geboren zijn?
In vers 4 staat: γλώσσαι (gloossai), wat in de eerste plaats tongen betekent
In vers 8 staat διάλεκτος (diálektos), wat taal betekent
Het gaat hier duidelijk om iets anders dan gewoon vreemde talen. Ik maak me sterk dat er anders altijd hetzelfde woord zou zijn gebruikt.
Verder in Handelingen lezen we verschillende keren dat de apostelen zagen dat iemand de Heilige Geest had ontvangen.
Hand 10:44
... want zij hoorden hen spreken in tongen en God grootmaken.
Zowel joden als heidenen ontvingen de Heilige Geest en dat werd gezien aan het feit dat ze in tongen spraken, uitbundig blij waren en/of profeteerden. Dit was een teken.
Later in de brieven zien we dat tongentaal een genadegave van de Heilige Geest wordt genoemd.
En Paulus geeft ons meer uitleg over die tongentaal.
1 Kor 14:2
Want wie in een tong spreekt, spreekt niet tot mensen, maar tot God, want niemand verstaat het; door de Geest spreekt hij geheimenissen.
Het is duidelijk dat het hier niet meer over andere talen gaat die mensen kunnen verstaan. In tongen spreken is spreken tot God. Let er dus op dat een uitlegging van tongen nooit een profetie kan zijn… Het is aan God gericht, niet aan mensen.
Mensen begrijpen er geen woord van. Jijzelf trouwens ook niet.
Verder zegt Paulus dat tongentaal de spreker ervan opbouwt. En dat is dan gelijk de enige genadegave die alleen de eigen persoon opbouwt.
1 Kor 14:4
Wie in een tong spreekt, sticht zichzelf, maar wie profeteert, sticht de gemeente.
1 Kor 14:6
En nu, broeders, als ik tot u kom en spreek in tongen, wat nut zal ik u brengen …
1 Kor 14:19
maar in de gemeente wil ik liever vijf woorden met mijn verstand spreken, om ook anderen te onderwijzen, dan duizenden woorden in een tong.
Paulus geeft hier een hele uitleg over het feit dat tongentaal niet wordt verstaan door anderen en dat het bijgevolg geen zin heeft om dat in de gemeente luidop te doen, tenzij er vertolking is. Het gaat dus niet zomaar om bestaande talen.
Ik maak een kanttekening: Als er in de gemeente op een bepaald moment luidop door elkaar wordt gebeden of gezongen in vrije aanbidding is er natuurlijk geen enkel bezwaar om in tongen te bidden of te zingen. Er wordt dat niet naar elkaar geluisterd, maar tegen God gesproken.
Een zeer belangrijke eigenschap van tongentaal vinden we hier:
1 Kor 14:14-15
Want indien ik bid in een tong, bidt mijn geest wel, maar mijn verstand blijft onvruchtbaar. Hoe is het dan? Ik zal met mijn geest bidden, maar ik zal ook met mijn verstand bidden. Ik zal met mijn geest lofzingen, maar ik zal ook met mijn verstand lofzingen.
Als we bidden in tongen, bidt onze geest met Gods Geest, niemand anders verstaat het. Wijzelf ook niet. Paulus zet hier bidden in tongen tegenover bidden met het verstand.
Hij zet bidden met zijn geest, tegenover bidden met zijn verstand.
Tongentaal gaat buiten ons verstand om. Het is een gebed van geest tot Geest.
Hier blijkt dat bidden in tongen ook zingen kan zijn: “Ik zal met mijn geest lofzingen”
Paulus zong dus ook in tongen. Bestaande melodieën of door de Heilige Geest op dat moment geïnspireerde melodieën, dat weten we niet. Mijn ervaring is dat het ene meestal in het andere overgaat.
Wie de gave heeft moet ze gebruiken. Paulus zegt immers
1 Kor 14:18
Ik dank God, dat ik meer dan gij allen in tongen spreek
Paulus heeft er dus wel iets aan. Het bouwt hem op.
Tenslotte moet ik er nog op wijzen dat niet iedereen die gave heeft.
1 Kor 12:29–30
Zijn zij soms allen apostelen? Allen profeten? Allen leraars? Allen krachten? Hebben soms allen gaven van genezing? Spreken soms allen in tongen? Vertolken zij soms allen?
Dit zijn stuk voor stuk retorische vragen waarop niemand het zal aandurven om “ja” te antwoorden. Want dan moet je ze allemaal met “ja” beantwoorden en dat gaat regelrecht in tegen de rest van Paulus zijn onderwijs. In het lichaam is er verscheidenheid van bedieningen, gaven en werkingen.
Dus: het is duidelijk dat niet iedereen dezelfde gaven heeft en dat dus ook niet iedereen in tongen bidt.
Dat brengt me bij de volgende manier van bidden.
2. Bidden in de Geest
Bij nader onderzoek viel het me op dat wij daar veel meer over spreken dan dat de Bijbel erover spreekt. Bidden in de Geest wordt twee keer genoemd in de Schrift. Twee keer maar.
Sommigen stellen dit gelijk aan bidden in tongen. Maar daar moet ik protest tegen aantekenen.
De eerste tekst:
Ef 6:18
“...terwijl u bij elke gelegenheid met alle gebed en smeking bidt in de Geest en daarin waakzaam bent met alle volharding en smeking voor alle heiligen”.
Waakzaam zijn is iets dat je bewust doet, dus is ook je verstand erbij betrokken, niet enkel je geest.
Ik haal nog even de tekst van daarjuist erbij 1 Kor 14:14-15
1 Kor 14:14-15
Want indien ik bid in een tong, bidt mijn geest wel, maar mijn verstand blijft onvruchtbaar.
Paulus stelt dus “met de geest bidden” diametraal tegenover “met het verstand bidden”.
Als Paulus ons oproept om “in de geest” te bidden zegt hij erbij dat we met volharding moeten bidden en met smeking. Maar als we in tongen bidden hebben we geen idee wat we bidden. Als “in de geest bidden” hetzelfde zou zijn als “in tongen bidden”, dan zou deze aansporing geen steek houden.
De tweede tekst waarin de uitdrukking voortkomt is:
Judas 20
Maar u, geliefden, bouw u uzelf op in uw allerheiligst geloof en bid in de Heilige Geest
Begrijpelijk dat velen denken dat het over bidden in tongen gaat omdat Paulus in Korinthe zegt dat wie in tongen bidt zichzelf opbouwt.
Maar ik wil hier toch sterk aandringen om de context te lezen. Het gaat in deze brief expliciet over de tegenstelling tussen mensen die de Geest niet hebben en de lezers van de brief die die wel hebben. Ze worden opgeroepen om hun positie in te nemen tegen de dwaalleraars.
Bij ons vorige punt zagen we dat bidden of spreken in tongen zo goed als gelijkgesteld werd aan bidden “met de geest”. Let op de kleine letter. Het gaat daar dus om het bidden van de geest van de mens, zonder dat het verstand er tussen komt.
Alhoewel het Grieks “in de Geest” ook kan vertaald worden met “door de Geest” of “met de Geest” zien we in de vertaling (die altijd rekening houdt met de context) toch een groot accentverschil.
Maar mijn belangrijkste argument tegen de stelling om eenvoudigweg bidden in de geest gelijk te stellen met bidden in tongen is het feit dat niet iedereen de gave van tongentaal heeft.
1 Kor 12:28-30
En God heeft sommigen aangesteld in de gemeente, …
Zijn zij soms allen apostelen? Allen profeten? Allen leraars? Allen krachten? Hebben soms allen gaven van genezing? Spreken soms allen in tongen? Vertolken zij soms allen?
Het is dus duidelijk dat niet iedereen dezelfde gaven heeft en dat dus ook niet iedereen in tongen bidt.
Maar als Paulus en Judas wel iedereen oproepen om in de Geest te bidden, dan zou een deel van het lichaam van Christus niet kunnen doen wat opgedragen is???
U begrijpt dat dit idee onhoudbaar is.
Wat betekent het dan wél om te bidden in de Geest?
Bidden in de Geest is bidden onder leiding van de H. Geest
Het kan betekenen “door middel van de Geest”, “met behulp van de Geest”, “in de sfeer van de Geest” en “in verbinding met de Geest”. Bidden in de Geest verwijst naar de manier waarop we bidden. Bidden in de Geest is bidden onder de leiding van de Geest. Bidden voor dat wat de Heilige Geest ons ingeeft.
Bidden in de Geest is bidden vanuit onze positie in de Heilige Geest
Ik zou bijna zeggen onze plaats innemen in de Heilige Geest. In de Heilige Geest gaan staan zoals gezegd wordt dat we in Christus zijn. Zo mogen we ook onze positie in de Heilige Geest innemen in gebed.
Bidden in de Geest is geleid worden door Gods Geest. Weet u trouwens dat geleid worden door de Heilige Geest van God een kenmerk is van de christen? Een kenmerk van Gods kinderen. Luister maar:
Rom 8:14
Immers, zovelen als er door de Geest van God geleid worden, die zijn kinderen van God.
Kinderen van God worden geleid door Zijn Heilige Geest.
Het woord “geleid worden” dat hier gebuikt wordt betekent zich laten meenemen naar een bepaalde bestemming of zich laten vergezellen naar een plaats.
In ons gebed mogen we ons laten vergezellen naar Gods troon. Maar we mogen ons gebed ook laten sturen in de richting die de Heilige Geest kiest. We mogen ons dus laten meenemen naar Zijn bestemming. Zijn doel. We mogen surfen op de golven van de Heilige Geest.
3. Belijden
We gebruiken dit woord vooral voor het belijden van onze zonde. We moeten geen vergeving vragen maar onze zonde belijden. Onze zonde dus zonde noemen.
Strikt genomen is zonde belijden geen gebed. Omdat je niets vraagt maar enkel meedeelt. Maar omdat we ons bij belijden tot God richten reken ik het toch tot een manier van bidden.
Als we belijden zien in de brede context waarin het in de Bijbel voorkomt zien we zelfs dat het een manier van bidden is die bij allerlei soorten gebed kan worden gebruikt.
Laat ons eerst eens een paar Bijbelteksten bekijken.
Psalm 32:5
Mijn zonde maakte ik U bekend, mijn ongerechtigheid bedekte ik niet. Ik zei: Ik zal mijn overtredingen belijden voor de HEERE. En Ú vergaf mijn ongerechtigheid, mijn zonde.
Belijden in Hebreeuws
ידה yadah
De betekenissen van dat woord zijn:
1. dankzeggen, prijzen, lofzingen
2. belijden (naam van God)
3. belijden (zonde)
In het Hebreeuws is belijden een vrij ruim begrip. Het is daar ook een vorm van bidden en lofprijs. Maar tegelijk kan het woord ook bedoeld zijn als “zonden belijden”.
In het Grieks is de betekenis iets strakker. Daar is het een vorm van spreken. En het is die vorm waar we het vandaag over hebben:
1 Joh 1:9
Als wij onze zonden belijden: Hij is getrouw en rechtvaardig om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid.
Mat 10:32
Een ieder dan, die Mij belijden zal voor de mensen, hem zal ook Ik belijden voor mijn Vader, die in de hemelen is;
Belijden in Grieks
ὁμολογέω homologéō
De betekenis is:
1. hetzelfde zeggen (als een ander, inzonderheid: God)
2. overeenstemmen
Er zijn nog een paar betekenissen, maar deze zijn veruit de belangrijkste. In onze teksten wordt bedoeld “hetzelfde zeggen als God”. God God noemen, de duivel de duivel noemen, zonde zonde noemen enzovoort.
Uit onze teksten blijkt ook duidelijk dat belijden 2 richtingen uitgaat. Ik kan tegenover God zonde belijden maar ik kan ook tegenover mensen zonde belijden. Ik kan tegenover God belijden dat Hij mijn God is, maar ik kan dat ook tegenover mensen doen.
Als wij getuigen dat Jezus de Messias is, zal de Heer Jezus in de hemel belijden dat wij kinderen van God zijn, dat wij Hem toebehoren.
En Hij zal dan ook onze naam noemen voor God de Vader.
Als belijden naar mensen gericht is spreken we van een geloofsbelijdenis. We verklaren wat we geloven. In die zin kan belijden ook getuigen worden.
Maar het kan nog een stap verder gaan en kosmische impact hebben.
We kunnen ook iets belijden in de hemelse gewesten. Zoals de Heer Jezus zei:
Luk 12:8
En Ik zeg u: Ieder die Mij belijden zal voor de mensen, die zal ook de Zoon des mensen belijden voor de engelen van God.
De volgende 2 manieren van gebed vallen in zekere zin ook onder belijden. Omdat ze allebei gebaseerd zijn op het uitspreken van Gods Woord. Het belijden van Gods woord kan ik ook zeggen. Of dus hetzelfde zeggen als wat God zegt.
4. Proclameren
Ik zeg het duidelijk: we NOEMEN het proclameren. Tenzij je de Bijbel eerst in het Latijn zou gaan vertalen, komt het woord proclameren niet voor in onze Bijbel.
Er staat ook nergens in het Nieuwe Testament expliciet een opdracht om te gaan proclameren.
Wat er bedoeld wordt met proclameren is het (luidop) uitspreken van Bijbelteksten.
Wat Paulus wel zegt is dit:
Col 3:16
Laat het woord van Christus in rijke mate in u wonen, in alle wijsheid; onderwijs elkaar en wijs elkaar terecht, met psalmen, lofzangen en geestelijke liederen. Zing voor de Heere met dank in uw hart.
Ik zou willen besluiten op grond van deze tekst dat het goed is om Gods woord te citeren, luidop. Dat kunnen we toch grosso modo uit bovenstaande tekst halen. Het Woord van God is krachtig. En geloof is uit het horen. Als Gods Woord luidop wordt uitgesproken dan heeft dat wel degelijk zin voor hen die het horen. Inclusief jezelf!
Maar zoals ik daarjuist al zei kan het ook effect hebben in de hemelse gewesten.
Hoe dat allemaal juist in elkaar zit, wordt ons niet duidelijk vanuit de Bijbel meegegeven. We moeten daar dus ook niet over gaan fantaseren. Maar Paulus zegt een aantal keer dat de engelen zien wat we doen en dat we sommige dingen moeten doen met het oog op de engelen.
1 Kor 4:9
… want wij zijn een schouwspel geworden voor de wereld, voor engelen en mensen.
1 Kor 11:10
Daarom moet de vrouw een macht op het hoofd hebben vanwege de engelen.
1 Timotheüs 5:21
Ik betuig u voor God en voor Christus Jezus en voor de uitverkoren engelen,
Lukas 12:8
En Ik zeg u: Ieder die Mij belijden zal voor de mensen, die zal ook de Zoon des mensen belijden voor de engelen van God.
De Heer Jezus belijdt onze naam voor de engelen.
Gods woord belijden, Gods woord luidop uitspreken heeft dus duidelijk ook een functie in de hemelse gewesten.
We moeten niet proclameren omdat het in de mode is. Het mag geen systeem worden waarmee we alles willen oplossen. Elke bevrijding en genezing bij de Heer Jezus was anders.
Zo is ook elke situatie anders. Als je in een systeem denkt, kun je zeggen: “ Bij bevrijding moet je die en die tekst proclameren” punt.
“Voor genezing moet je die en die tekst proclameren”. Punt.
Maar het christenleven en zeker ons gebed is gebaseerd op relatie. Geen systeem. Zelfs de Heer Jezus moest eerst Zijn Vader zien doen wat Hij zelf zou gaan doen. Er moest dus contact zijn.
Ik pleit er voor dat je je bij elke stap in je gebed laat leiden door Gods Geest. De Heilige Geest zal je de woorden ingeven die je moet uitspreken, of je dingen laten zien die je moet doen.
En dat is een perfecte match: Gods Woord en Gods Geest gaan dan echt samen.
Hier zie je dus dat je werkelijk in de Heilige Geest moet bidden, in dit geval proclameren.
Want als dat niet zou moeten dan ga ik morgen naar Israël en proclameer ik Jozua 1 vers 3
Elke plaats die uw voetzool betreedt, heb Ik u gegeven, overeenkomstig wat Ik tot Mozes gesproken heb." (Jozua 1:3)
Dan loop ik eerst een paar toertjes door het Hilton hotel. (Ik moet toch een slaapplaats hebben hé?) En de dag erna ga ik verder en eigen ik me heel Jeruzalem toe. Piece of cake.
Begrijpt u hoe absurd het soms is wat mensen doen?
Woord en Geest moeten heel duidelijk samengaan. Als de Heilige Geest je ingeeft een tekst te proclameren dan doe je dat. Het spreekt voor zich dat er teksten zijn die altijd kunnen geproclameerd worden: “Jezus is Heer”. “Hem is gegeven alle macht in de hemel en op aarde”… Johannes 3:16 enzovoort. U begrijpt wat ik bedoel.
Maar je kunt je niet klakkeloos een specifieke belofte aan Israël of aan een bepaalde persoon in de Bijbel gaan toepassen op jezelf. De Geest moet het ingeven.
Dat brengt me direct bij een volgende manier van bidden. Alweer een manier die eigenlijk ook een vorm van belijden is.
5. Bijbelbidden
Daar is de laatste jaren veel over te doen geweest. Ik kreeg ineens de indruk dat mijn gebed niet meer goed was; ik moest enkel en alleen nog vanuit de Bijbel bidden. Nu, we zien in de Bijbel en vooral in de buitenbijbelse geschiedenis en geschriften dat de Psalmen algemeen gekend waren in Israël en dat men die op bepaalde tijden citeerde of zong.
Bijvoorbeeld bij de intocht van de Heer Jezus in Jeruzalem werd Psalm 118 gezongen.
Verder is in het Jodendom het “shma Jisraël” een bekende proclamatie van een Bijbeltekst.
Elke Jood wil sterven met deze woorden op zijn lippen.
Deut 6:4-7
Luister, Israël! De HEERE, onze God, de HEERE is één!
Daarom zult u de HEERE, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw kracht.
Deze woorden, die ik u heden gebied, moeten in uw hart zijn.
U moet ze uw kinderen inprenten en erover spreken, als u in uw huis zit en als u over de weg gaat, als u neerligt en als u opstaat.
Er is dus wel een opdracht om bepaalde teksten uit te spreken, uit te bidden.
Dat was dus Bijbelbidden nog voor het woord bestond.
In het Nieuwe Testament vinden we geen specifieke opdracht om te bidden vanuit de Bijbel.
Maar de eerste joodse gemeente gebruikte ongetwijfeld de psalmen en andere geestelijke liederen gebaseerd op de Tenach. Het Oude Testament.
Ik herhaal dus de woorden van Paulus, dezelfde als daarjuist:
Col 3:16
Laat het woord van Christus in rijke mate in u wonen, in alle wijsheid; onderwijs elkaar en wijs elkaar terecht, met psalmen, lofzangen en geestelijke liederen …
Het is goed om Bijbels gefundeerd te bidden. Ik zeg wel eens in een bidstond tegen de mensen: “zoek een belofte uit Gods Woord die verband houdt met je gebedsverzoek en gebruik die in je gebed”.
Vergeet niet: de definitie van bidden is vragen. Niet eisen. Bijvoorbeeld Johannes 3:17.”Heer U hebt gezegd dat U niet bent gekomen om te veroordelen maar om te behouden. Ik bid u voor mijn collega dat die hier van doordrongen raakt. U bent voor hem gestorven op Golgotha, trek hem tot u, spreek tot zijn hart over Uw aanvaarding en Uw liefde voor hem” enzovoort …
Net zoals altijd moeten we ook bij deze vorm van gebed Gods leiding zoeken. En dan kun je in de Bijbel steun vinden voor je gebed, vrijmoedigheid vinden, of woorden vinden om je gebed te formuleren.
We zeggen dus niet zomaar: je moet Bijbelteksten uitbidden. Want sommige mensen denken dan dat de Bijbel een supermarkt is waar ze hun karretje kunnen gaan vullen.
Neen. Je moet voor elk gebed leiding van Gods Geest vragen. Anders is het mensenwerk.
Dan wordt het een leeg scanderen van holle slogans.
Dan wordt het zogenaamde Bijbelgebed een uiting van wishful thinking. Dan gaan wij de Bijbel opleggen wat hij ons moet zeggen. Dat kan niet.
In mijn gebedsbediening “de UpperZoom” worden de psalmen gebruikt als leidraad. Het gebed neemt dan verschillende vormen aan. Het lezen van de psalm op zich kan al een gebed zijn. Verder vormen we de woorden om tot gebeden, tot lofprijs, aanbidding, smeken, plaatsvervangend belijden, danken. Of we laten de woorden ons inspireren tot gebeden. Als er bijvoorbeeld staat dat de Heer de koning van gerechtigheid is, kan dat iemand aanzetten tot bidden voor het koningshuis, de overheid of het rechtssysteem.
Nu ik op dit punt gekomen ben moet ik nog iets zeggen over claimen.
Wat is claimen?
Er zijn christenen die menen dingen van God te moeten claimen.
Vroeger, in mijn werk als commercieel directeur gebeurde het wel eens dat er een schadegeval was bij een klant. Als er geen overeenkomst kwam, dan werd er een schadeclaim ingediend. Als er nog gen overeenkomst kwam ging dat naar de rechtbank.
Het begrip “claimen” komt vanuit de Amerikaanse kolonisatie en goudrush. Mensen konden gronden opeisen waar ze goud hadden gevonden. “Die grond is van mij en van niemand anders”. En dat werd dan wettelijk vastgelegd.
Claimen betekent opeisen. Vandaag de dag heeft het begrip “claimen” iets vijandig in zich.
Lieve mensen, ten eerste zie ik nergens in de hele Bijbel staan dat wij iets zouden moeten claimen van God.
Het doet mij echt verdriet als ik broers of zussen hoor zeggen “Heer ik claim zus of zo …”
Dat is niet de houding van gebed. Als je zegt “Ik claim …”, dan zeg je eigenlijk “ik eis dat mijn wil gebeurt”.
Als u soms claimt van God, formuleer het dan eens op die manier, dan verstaat u misschien wat u eigenlijk zegt.
En dan antwoordt mijn Papa u misschien iets in deze stijl: “mijn lieve kind, wat sta je daar zo roepen? Al het Mijne is het uwe. Elke belofte in Mijn woord is in Jezus ja en amen”
Het klinkt zo lekker he: “ik claim”. Het staat stoer. Maar het is een gevaarlijke houding.
Wat je wel mag claimen, als je onder Gods bescherming staat, dat is terrein dat de duivel heeft ingepikt. Maar daar zul je eerst de eigendomsrechten moeten opruimen. Dat is wat we in bevrijdingsgebed bijvoorbeeld doen. Elke ingang van de duivel afsluiten en hem van het terrein kegelen. En wat elke gelovige vervolgens moet doen is de duivel geen voet meer geven. Want de duivel claimt voortdurend. Dag en nacht klaagt hij ons aan bij God.
Dus claim er op los bij de duivel.
Dat is dan natuurlijk geen gebed meer, maar een regelrechte aanval op de boze.
6. Zingen
De laatste vorm van gebed is zingen. Zingen is onmisbaar bij gebed.
Kol 3:16b
.... Zing voor de Heere met dank in uw hart.
Zingen is een opdracht in Gods woord. We hebben bovendien 5 zangboeken met in totaal 150 psalmen gekregen. En hier en daar verspreid in de Bijbel vinden we nog meer liederen.
Als koning Saul geplaagd werd door een boze geest werd David gevraagd om op de citer te spelen. De benauwdheid week van Saul en hij kreeg weer lucht, ademruimte.
In de tempel waren veel muzikanten en zangers aanwezig. De Korachieten waren de tempelzangers. Bij de inwijding van de tempel van Salomo waren er 120 priester-trompettisten
In totaal waren er in de tempel 3712 Levieten die als zangers of muziekmeesters fungeerden: het eigenlijke orkest bestond uit 288 man (12 maal 24).
Ik kan niet genoeg de kracht van zingen en musiceren benadrukken bij gebed. Muziek kan je intimiteit laten ervaren. Muziek kan je strijdlust opwekken, muziek kan je lofprijs ondersteunen.
Als er een dipje komt in de UpperZoom dan zingen we een lied en dat geeft weer een nieuwe drive.
Muziek kan mensen troosten, muziek kan emoties losmaken. Muziek kan helpen de gedachten van je hart onder woorden te brengen.
Samen zingen versterkt ook het samenhorigheidsgevoel. Denk aan de kampvuren uit uw jeugd waarrond werd gezongen.
Muziek is ook heel goed voor onderwijsdoeleinden. Denk aan de vele kinderliedjes die ons Gods woord of waarheid bijbrengen. “Tel je zegeningen”, “lees de Bijbel, bid elke dag” Of de liedjes over de geloofshelden. David tegen Goliath om er zomaar een te noemen.
Muziek kan ook gemakkelijk enthousiasme opwekken en blijdschap.
Onderschat de kracht van muziek niet bij gebed. Ze is onmisbaar. En je kunt zingen bij elke soort van gebed.
Ik vat samen wat we gezien hebben.
Vormen van bidden
1. Spreken in tongen
2. Bidden in de geest
3. Belijden
4. Proclameren
5. Bijbelbidden
6. Zingen
Leg ze naast elkaar en zie dat, op bidden in tongen na, elke vorm van gebed die we vandaag zagen kan toegepast worden op elke soort van gebed.
Soorten van bidden
1. Belijden
2. Danken
3. Lofprijzen
4. Bidden
a. Smeken
b. Voorbede
c. Plaatsvervangend belijden
5. Aanbidding