Versta ik God wel echt goed?
Hosea 1:2-8
2…De Here zeide tot Hosea: Ga heen, neem u een ontuchtige vrouw en kinderen uit een ontuchtige geboren, want het land wendt zich in schandelijke ontucht van de Here af.
3 Toen ging hij heen en huwde Gomer, de dochter van Diblaïm, en zij werd zwanger en baarde hem een zoon. 4 De Here zei tot hem: Noem hem Jizreël, want het zal niet lang meer duren of Ik zal de bloedschuld van Jizreël bezoeken aan Jehu ’s huis, en een einde maken aan het koninkrijk van het huis van Israël.
6 Zij werd wederom zwanger en baarde een dochter; Hij zeide tot hem: Noem haar Lo-Ruchama, want Ik zal Mij voortaan niet meer over het huis Israëls ontfermen, dat Ik hun iets vergeven zou.
7 Doch over het huis van Juda zal Ik mij ontfermen, en hen verlossen als de Here, hun God. Maar Ik zal hen niet verlossen door boog of zwaard of oorlogstuig, door paarden of door ruiters.
8 Nadat zij Lo-Ruchama gespeend had, werd zij zwanger en baarde een zoon. 9 Toen zeide Hij: Noem hem Lo-Ammi, want gij zijt mijn volk niet en Ik zal de uwe niet zijn.
Wie stelt zich nooit eens de vraag: "Wat is Gods wil voor mijn leven?"
We gaan ons vandaag de vraag stellen: "wat is Gods specifieke wil voor mij, voor mijn leven?"
“Welke bediening wil God mij geven?”
Paulus zegt tegen ons:
Rom. 12:1 Ik vermaan u dan, broeders, met beroep op de barmhartigheden Gods, dat gij uw lichamen stelt tot een levend, heilig en God welgevallig offer: dit is uw redelijke eredienst.
Het is, met andere woorden, de doodnormaalste zaak van de wereld dat we vragen naar Gods wil in ons leven zodat we heel ons leven aan God kunnen toewijden. Het is heel normaal dat heel ons leven in dienst staat van God. Ons leven moet eigenlijk een offer zijn aan God. Een levend offer, een heilig of toegewijd offer. Een offer dat God bevalt. Dat is onze redelijke eredienst.
Wat dat in de praktijk kan betekenen voor ons, dat hebben we deze ochtend gelezen in het boek Hosea.
We zien daar de zeer bizarre roeping van Hosea. Ja, excuseer mij, maar van alle roepingsverhalen in de Bijbel vind ik dit toch wel het raarste. Bijna in elk Bijbelboek wordt er iemand door God geroepen. Maar wat we hier zien is toch wel ... grof, verbazingwekkend, eigenaardig. Hosea moet met een ontuchtige vrouw trouwen, een overspelige. Volgens de wet van Mozes was zoiets uitgesloten in Israël. Dat kón gewóón niét. Zoiets mocht niet gebeuren, het was ondenkbaar!
Maar het volk is overspelig en Hosea moet door zijn leven uitbeelden wat God aan Israël wil zeggen. Er zijn nog andere profeten geweest die dat moesten doen. Maar wat God hier van de profeet vraagt gaat toch wel heel ver: trouw met een overspelige, een prostituee, een hoer en krijg kinderen met haar. En daarna moet Hosea zijn kinderen namen geven die spreken over de toorn van God. Zijn zoon moet hij Jizreël noemen, dat betekent God verstrooit. Zijn dochter moet hij Lo-Ruchama noemen. Dat betekent: degene waar ik me niet over ontferm. En zijn andere zoon moet Hosea Lo-Ammi noemen. En dat betekent "niet mijn volk".
Wat zou u gedaan hebben? Zou u gedaan hebben wat God vroeg?
Hosea twijfelde blijkbaar geen moment maar deed gewoon wat God van Hem vroeg. Dat betekent dat Hosea een heel diepe relatie met God moet hebben gehad. Als God mij dat zou vragen, zou ik serieus gaan twijfelen en vragen: "Heer, ik versta U zeker niet goed?". Maar Hosea? Die doet gewoon wat God van hem vraagt.
En in het leven van Hosea zien we hoe God een van Zijn mooiste boodschappen vertelt. God maakt aan Israël namelijk duidelijk dat Hij van hen houdt, dat Hij hen ongelooflijk graag ziet, ondanks dat wat ze allemaal verkeerd doen. Gelukkig heeft Hosea Gods stem verstaan en gelukkig heeft Hosea Gods wil gedaan, anders hadden we geen boek met de naam Hosea in de Bijbel. Ik nodig u uit om dat Bijbelboekje eens te lezen thuis. Zeer, zeer mooi.
Bij het lezen van onze tekst van Hosea botsen we op de vraag: "Wat wil God van mij?" en “wat wil God dat ik doe met mijn leven?” en "hoe kom ik dat te weten?"
Dat is een probleem waar elke Christen mee in aanraking zou moeten komen. Als het goed zit, dan hebben we ons allemaal wel al eens die vraag gesteld. En als u dat nog niet gedaan heeft, dan is het nu een goed moment.
Hoe komt u nu te weten wat Gods wil is in uw leven? Hoe kunt u nu Gods stem verstaan? Want als u Gods stem niet verstaat dan kunt u ook niet weten wat Zijn wil is. Dat wil ik u deze morgen uitleggen. Ik ga u een beproefd en Bijbels recept geven.
Laat ons eerst eens eerst kort opsommen op welke manieren God tot ons kan spreken.
letterlijk luidop en verstaanbaar
Dat komt in de Bijbel zeer vaak voor, maar ik ken zelf weinig mensen die dat hebben meegemaakt. Maar het komt voor!
door Zijn woord
door dromen of beelden
door omstandigheden
door een zekerheid in ons hart te leggen
door broeders en zusters
Het is ook dikwijls in die volgorde dat God tot ons spreekt als Hij ons roept voor een specifieke taak.
Maar er zijn een paar basisvoorwaarden om Gods stem goed te kunnen verstaan.
En wat ik u nu ga doorgeven is eigenlijk een proces om te komen op het punt dat U Gods wil doet, Gods bediening aanpakt. Enkele stappen dus …
1. Vooraleer u eraan toe kunt komen om Gods stem te verstaan, is het nogal logisch dat u een kind bent van Hem. U moet dus geloven dat Jezus voor uw zonden aan het kruis is gestorven en u moet dat ook publiek hebben bekend gemaakt door doop en belijdenis. U moet met andere woorden kleur bekennen. U moet een relatie hebben met God.
Dat betekent dat u uw oude leven heeft afgelegd en dat u opnieuw geboren bent in Gods koninkrijk.
2. Het tweede dat u moet doen om Gods stem te kunnen verstaan is regelmatig in Gods woord lezen. God spreekt door Zijn woord.
3. Het derde dat moet gebeuren is dat u regelmatig praat met God. Bidden dus. Te allen tijde zegt de Bijbel. God spreekt ook tot u in uw gebed. Diep in uw hart zult u Gods leren verstaan. Maar dat betekent dat u tijd moet maken voor God.
4. Maar dan ... dan komt het moeilijkste deel. Uw huidige denken moet, laat ik maar zeggen, Bijbels gevormd zijn. Niet zo eenvoudig. Want dat betekent dat u er zeker van moet zijn dat wat u nu denkt, in lijn ligt met Gods gedachten.
Paulus zegt in 1 Kor 15:10
Maar door de genade Gods ben ik, wat ik ben,
en Zijn genade aan mij is niet vergeefs geweest.
Daar gaat het om: kunt u vandaag de dag zeggen dat, hoe u nu bent, dat dat is hoe God u gemaakt heeft? Heeft u met andere woorden Gods genade in u laten doorwerken.
Kunt u zeggen door de genade Gods ben ik wat ik ben. Dus: "zoals ik nù ben, heeft God mij gemaakt". Een heel diepzinnige uitspraak met heel grote consequenties.
Zéér grote consequenties … want eigenlijk hangt het hier vanaf of u Gods stem voor uw specifieke situatie kunt verstaan. Kunt u met Paulus zeggen: " zoals ik nù ben, heeft God mij gemaakt"?
Ik heb mijn oude ideeën overboord gegooid. Paulus zegt in Filippenzen zelfs: "ik heb alles voor vuilnis gehouden"
Ik houd het voor vuilnis, opdat ik Christus moge winnen …
Heeft u een moment of een tijd gehad in uw leven als christen waarop u bewust afscheid hebt genomen van uw eigen ideeën en meningen? Heeft u op een bepaald moment er bewust voor gekozen om God de ruimte te geven om uw denken te vernieuwen? En is uw denken zodanig vernieuwd dat u nu kunt zeggen: "wat ik ben, ben ik door genade". "Hoe ik nu ben en denk, dat is hoe God mij heeft gemaakt en hoe God mij doet denken"?
Dat is de basis. Dat u, in eer en geweten, in gebed en voor het aangezicht van God kunt zeggen: "zoals ik nu ben , heeft God mij gemaakt". Zonder dat mag u alles wat er nu nog volgt eigenlijk vergeten.
Dat betekent niet dat u niet van mening mag verschillen met broeders en zusters, dat betekent niet dat God al klaar is met u, dat betekent niet dat u niet meer zondigt. Neen, neen, neen, het betekent gewoon dat God aan het werk is in u én dat U Hem dat werk laat doen.
Als u goed kunt kijken, hangt er bij mij ook een bordje aan: "werk in uitvoering". "Under construction" want God is nog aan het werk in mij. Maar geef ik Hem die ruimte? Daar gaat het om.
5. Als dat zo is, gaan we naar de volgende stap. En vanaf hier is het niet meer moeilijk. Ik zei daarjuist dat God vaak door de omstandigheden spreekt en in onze tekst uit Jesaja blijkt dat ook. De vraag die we ons moeten stellen is, ben ik een tomaat of een patat? Een sla of een selder?
De Bijbel noemt het komijn of dille.
Ben ik een komijnchristen of een dillechristen?
Jesaja 28:23-29 Neemt ter ore (... dus luister!) en hoort mijn stem,
23 Neemt ter ore en hoort mijn stem, merkt op en hoort mijn woord! 24 Is het altijd door, dat de ploeger ploegt om te zaaien, zijn land openscheurt en egt?
25 Immers, als hij de oppervlakte gelijk gemaakt heeft, dan strooit hij dille en werpt komijn uit, en tarwe zaait hij op rijen, gerst in vakken en spelt langs de rand.
26 En zijn God onderricht hem over de juiste wijze en onderwijst hem.
27 Dille toch wordt niet met een dorsslede gedorst en over komijn rolt men geen wagenrad, maar dille wordt met een stok uitgeklopt en komijn met een roede.
28 Wordt broodkoren verbrijzeld? Men dorst het toch niet altijd door? Al drijft men er zijn wagenrad en zijn paarden overheen, men verbrijzelt het niet.
29 Ook dit gaat van de Here der heerscharen uit; Hij is wonderbaar van raad, groot van beleid.
En daarna komt er een manier om uw omstandigheden te leren interpreteren.
Dille en komijn worden uitgeworpen op het land. Tarwe wordt op rijen gezaaid, gerst wordt in vakken gezaaid en spelt langs de rand.
Dille wordt met een stok uitgeklopt en komijn met een roede. Broodkoren wordt gedorst.
Als een zaad wordt uitgeworpen over het land en wordt geklopt met een stok, weten we dat het dille is. Als het op rijen wordt gezaaid en gedorst dan weten we dat het tarwe is.
Met andere woorden: kijk naar uw eigen geschiedenis sinds u christen bent. Wat heeft u meegemaakt, wat heeft u gedaan, waarmee had u succes, waar was u goed in? Welke van uw activiteiten droeg vrucht? Dan is de kans groot dat God van u wil dat u iets in die richting doet.
In het begin dat ik christen was, was er één bediening die ik eigenlijk zeker niet wilde en dat was leraar zijn. (bijbelleraar, we hebben het hier over de gemeente en geestelijke zaken). Ik vond dat zo saai.
Maar als ik een Bijbeltekst las dan wilde ik daar het fijne van weten. En als de gelegenheid zich voordeed dan legde ik de Bijbel uit. Ik had het niet in de gaten maar ik ging me gaan gedragen als een Bijbelleraar. Enfin, ik ga u de verdere details besparen want dat is een lang proces geweest van de samenloop van omstandigheden, luisteren naar God en bevestiging door anderen. Wat ik duidelijk wil maken is dat God vaak door omstandigheden werkt en spreekt.
6. Als u weet in welke richting God u wil gaan gebruiken, doe dan de dingen die voor de hand liggen. Prediker zegt: werp uw brood uit op het water. Eigenlijk zou er moeten staan: werp uw zaad uit op het water. En het zaad zal aan de vruchtbare oevers wortel schieten en vrucht voortbrengen. Begin te zaaien.
Als je steeds op de wind let, zal je nooit zaaien; en wie steeds naar de wolken ziet, zal nooit maaien.
Begin! Doe wat uw hand vindt om te doen. Maar pas op: Je moet wel zeker zijn dat het in lijn ligt met wat God van u vraagt.
7. En dan zal de volgende stap automatisch zijn dat God een zekerheid in uw hart legt dat u met de juiste dingen bezig bent, dat u Zijn wil doet.
8. En tenslotte, en dat is fundamenteel, moet dit bevestigd worden door broeders en zusters. Dat is een stap die u absoluut niet mag overslaan !!!
In de brieven van Paulus zien we regelmatig dat zijn bediening of die van anderen bevestigd wordt door mensen uit de verschillende gemeenten. Dat is absoluut belangrijk. Want als je doet wat God van je vraagt ben je bezig met de dingen van de gemeente. En de gemeente is het lichaam van Christus. Daar moet alles vlot samenwerken. Het heeft geen zin dat je probeert om een wijsvinger te zijn, als er al 2 zijn. Dat klopt niet. Als God je een taak geeft zal die passen binnen het geheel van de gemeente.
Ik wil hier afronden met een opmerking of een tip. Doe nooit iets omdat er niemand anders is om het te doen. Doe dat niet, tenzij je weet (aan de hand van wat we deze morgen hebben gehoord) dat het Gods wil is. Als je iets doet tegen je zin gewoon omdat je denkt dat het moet en er toevallig niemand anders is op dat moment om het te doen, dan loop je vroeg of laat in de weg van diegene die het eigenlijk zou moeten doen.
In de periode dat mijn vrouw en ik verkering kregen hielp zij al enkele jaren bij kinderwerk onder Moslimjongeren. Dat gebeurde in een gebouw dat de gemeente daarvoor had gehuurd en de leiding lag bij iemand van de kerk die daar full time voor was aangesteld.
Sommige mensen in de kerk zeiden tegen mij: jij zou daar ook iets moeten doen. Maar ik ben helemaal niet goed in kinderwerk, dat is mijn ding niet. Als ik kinderwerk moet doen is dat oersaai voor die kinderen, och arme. Maar ik deed het toch. Na enkele keren was het duidelijk dat dat mijn ding niet was. En ik stopte ermee. En toen kwam er iemand die daar wel visie voor had en God heeft die persoon daarvoor geroepen. Het is lang geleden maar die zuster heeft dit werk meer dan 28 jaar gedaan. Ik liep daar gewoon in de weg.
Neem geen taak aan in de gemeente als u niet zeker weet dat God het van u vraagt. Maar laat dit ook geen excuus zijn om niets te doen. Dat is wat té gemakkelijk en ook niet Gods wil. Gemeente zijn we samen en iedereen heeft een taak te vervullen.
Ziezo. Wat hebben we vandaag geleerd?
1. Om Gods stem te verstaan moet u een relatie hebben met God.
2. Regelmatig in Gods woord lezen. God spreekt door Zijn woord.
3. Regelmatig bidden
4. het moeilijkste deel. U moet kunnen zeggen: Maar door de genade Gods ben ik, wat ik ben", "zoals ik nù ben, heeft God mij gemaakt". Dat betekent dat u God ruimte geeft om aan u te werken.
5. ben ik een komijnchristen of een dillechristen? Kijk naar uw eigen geschiedenis sinds u christen bent. God spreekt vaak door omstandigheden.
6. Begin! Doe wat uw hand vindt om te doen. Zorg dat het in lijn ligt met wat God van u vraagt.
7. zal God een zekerheid in uw hart leggen
8. En tenslotte, zal dit bevestigd worden door broeders en zusters.
Lieve mensen: ga op zoek naar Gods wil voor uw leven.