"God verhoort? Jaja, het zal wel ..."

Over voeten die toch nat worden en over gebedsverhoring die nog niet zichtbaar is maar er toch al is. Jaja, de Bijbel heeft daar een sprekend voorbeeld van!

Jozua 3:5 vv

Wat een verhaal! De 4 priesters die de ark dragen, stappen in de Jordaan. Op dat moment stopt het water met stromen. De wateren vormen een dam. Dat lezen we en we gaan er snel overheen.

Maar beseffen we goed dat die dam totaal niet zichtbaar is op de plaats waar de Israëlieten zich bevinden? Ter hoogte van Jericho, aan de andere oever. Vers 16 zegt: Het water wordt “ver weg” (harcheq me’od) afgesneden. De exacte locatie wordt ook genoemd. Bij de stad Adam, die naast Sarthan ligt. Onderzoekers plaatsen dat in het huidige Damia (Jordanië)

In vogelvlucht een 26 kilometer (28 volgens de StudieBijbel). Maar als we alle kronkels volgen die het water neemt kunnen we zeker over minstens 30 kilometer spreken. Wat u op de foto ziet is een minimumafstand. Het begin en eindpunt kunnen afwijken. We spreken dan over 30 à 40 kilometer.

Het was dus niet zo dat het water van de Jordaan ineens weg was. Er moest nog 30 - 40 kilometer watermassa wegstromen vooraleer de Jordaan droog was waar de ark stond.

Kunt u zich voorstellen wat er gebeurde?  “Want het zal gebeuren, zodra de voetzolen van de priesters die de ark van de HEERE, de Heere van de hele aarde, dragen, in het water van de Jordaan komen, dat het water van de Jordaan afgesneden wordt, het water dat van bovenaf vloeit; het zal blijven staan als een dam.”

En dus … daar stonden ze, de priesters, met natte voeten in het water. Er gebeurde niks, nada, niente. Tenminste niks zichtbaar.

Begonnen ze te twijfelen? Vroegen ze zich af: ”Hoelang nog?” Ik weet wel zeker dat ík dat zou doen.

Want ze hadden natuurlijk de verhalen gehoord van Jahweh die de Schelfzee in tweeën spleet. Ten tijde van Mozes toen de Egyptenaren hen op de hielen zaten. Het water stond daar als twee muren, twee dammen dus. Een links en een rechts. Israël kon erdoor gaan. (Ex 14:22)

Maar hier aan de Jordaan? “Waar is die dam die beloofd was? Ik zie niets! Heeft Jozua dat wel goed verstaan?”

De uren verstreken en er gebeurde niets. ”Waar is die belofte van God?”

Er wordt niet gezegd dat de Israëlieten morden of opstandig werden. Ook niet dat ze gefrustreerd waren. Er wordt gezegd dat de priesters deden wat God zei en dat God onmiddellijk zijn belofte waar maakte.

Herkent u dat? U bidt, maar er schijnt niets te gebeuren. Weet, dat als u bidt naar Gods wil, in de naam van Jezus, Hij u altijd zal verhoren.

Soms moeten we wachten. Uren, dagen, maanden of zelfs jaren. Maar onze hemelse Papa doet wat Hij beloofd heeft. Altijd.

In Daniël 10:12 staat ook zoiets. Lees maar na.

De priesters kregen dus natte voeten. Maar het volk kwam droog aan de overkant. De opdracht van de priester is om tussenbeide te komen. Tussen God en het volk, tussen het volk en God. Wij zijn priesters van de Allerhoogste.

Valt het u ook op dat diegenen die het dichtste bij God staan, de zwaarste klappen krijgen? Dat zij die zich met alles wat in hen is, inzetten voor God, de meeste tegenstand ervaren?